Dirk leerde als kind al hoe computers werken. 20 jaar geleden bouwde hij er zelfs één. Bij de ICT-academie van Pameijer was hij als cliënt dan ook echt op z’n plek. Hij leerde er nog meer over computers en richtte met een collega de servicedesk op. Inmiddels heeft hij een serieuze betaalde baan in een computerwinkel. ‘Dat doet me goed, ik zit lekker in mijn vel’, zegt Dirk trots.
‘12 Jaar oud was ik toen mijn vader zijn eerste homecomputer kocht’, zegt de nu 45-jarige Dirk. ‘Waanzinnig interessant vond ik dat. Hiermee heb ik niet alleen spelletjes gespeeld hoor. Ik heb ook geleerd hoe je spelletjes moet programmeren en hoe zo’n ding technisch werkt. Mijn interesse in computers en ICT was aangewakkerd en dat kaarsje is nooit meer uitgegaan.’
Met de komst van internet ging een compleet nieuwe wereld open. ‘Online nieuws volgen, surfen op internet en al snel ontdekte ik dat je muziek en films kon downloaden. Dat liep wel een beetje uit de hand’, lacht Dirk. ‘De eerste jaren werkte internet via je vaste telefoonverbinding. Je betaalde daarvoor per minuut. De rekeningen kon ik soms nog maar net betalen. Ik was blij toen ADSL, de kabel en later glasvezel kwamen zodat ik onbeperkt kon internetten.’ En dat deed Dirk dan ook. Op het internet pluisde hij alles uit over computers. Het lukte hem zelfs om met oude onderdelen eigenhandig een computer in elkaar te zetten waarmee hij kon internetten, muziek downloaden en filmpjes kijken. Hij is dus een echte self made man.
Toen Dirk in 2007 cliënt werd bij Pameijer, ging hij begeleid wonen in Hellevoetsluis. Zijn begeleiders zagen hoe handig Dirk met computers was en bedachten dat de ICT-academie wel wat voor hem was. ‘Ik kende de ICT-academie niet maar had er zeker oren naar’, zegt Dirk toen hij hoorde wat cliënten er onder begeleiding allemaal leren en kunnen doen. ‘Helaas zat de ICT-academie destijds in Overschie en ik woonde in Hellevoetsluis. Vanwege de afstand heb ik het wat afgehouden. Jammer, want ik had toen weinig om handen en het ging niet zo goed met me.’ Twee jaar later verhuisde Dirk naar een nieuwe woonvorm in Ommoord voor mensen met autisme. Veel dichterbij de ICT-academie waar hij gelukkig alsnog snel terecht kon. ‘Ik werd fijn opgevangen door de begeleiders en andere cliënten. Het voelde direct vertrouwd.’
‘Digitalisering neemt nu eenmaal toe in onze samenleving. Ook dat is meedoen.’
Bij de ICT-academie ging Dirk al snel aan de slag bij de afdeling voor reparaties en recyclen van oude onderdelen. ‘Ik kon er heerlijk hobbyen en dingen uitproberen. Niet alles ging goed hoor. Ik weet nog dat ik een oude monitor aansloot die ineens PANG! zei en in de fik vloog. We hebben snel de stekker er uitgetrokken en zijn meteen gaan blussen. Levensgevaarlijk!’
Na een tijdje is Dirk even ergens anders gaan werken om vervolgens een Mbo-opleiding te doen bij Pameijer. Toen hij voor die opleiding stage moest lopen, deed hij dat bij de ICT-academie. Zo kwam hij snel weer terug op het vertrouwde nest. ‘Samen met een collega moesten we een servicedesk opzetten om cliënten te helpen aan apparatuur en met hun digitale vaardigheden. We werden in het diepe gegooid om het allemaal zelf uit te vogelen. Leuk en spannend tegelijk. We kregen het voor elkaar en cliënten waren al snel blij met onze servicedesk.’
Dirk en zijn collega’s werden ook betrokken bij nieuwe digitale dienstverlening van Pameijer. Bijvoorbeeld bij Jouw Omgeving; een online platform waar cliënten zelf hun ondersteuningsplan, doelen, acties en rapportage kunnen vinden. ‘We kregen uitgelegd wat de bedoeling was en hoe het systeem moest gaan werken. We mochten meedenken over wat wel en niet handig was. Daarnaast konden we meteen onze mening geven als cliënt.’ Alle servicedeskmedewerkers werden zo klaargestoomd om andere cliënten te kunnen helpen zodra Mijn Omgeving in gebruik werd genomen. Inmiddels is dat het geval. ‘Ik gebruik het zelf en ben er erg tevreden over. Sommigen cliënten vonden het lastig om min of meer gedwongen vertrouwd te moeten raken met deze digitale omgeving. Maar digitalisering neemt nu eenmaal toe in onze samenleving. Ook dat is meedoen’, weet Dirk uit eigen ervaring.
In 6 jaar was de servicedesk uitgegroeid tot zes collega’s. Dirk had er inmiddels ook een coördinerende taak bij. Het moment was rijp voor een volgende stap. Samen met zijn jobcoach Marcel ging Dirk op zoek naar een echte betaalde baan. Die vonden ze bij Mycrocom; een computerwinkel in Schiedam. ‘Na een gesprek met de eigenaar en twee proefdagen mocht ik er juni 2021 beginnen. Ik werk nu 3 dagen per week in de winkel. Repareren, verkopen en adviseren is wat ik doe. Repareren heb ik altijd leuk gevonden en hier leer ik steeds weer nieuwe dingen bij. Verkopen en adviseren in de winkel gaat met wat hulp van de eigenaar ook steeds beter.’ Dat blijkt ook wel, want Dirks tweede halfjaar contract is inmiddels ingegaan.
‘Het doet me goed. Ik zit lekker in mijn vel’, sluit Dirk zijn verhaal af. ‘Ik hoop echt dat ik bij Mycrocom kan blijven werken. Daarnaast sta ik op het punt om ambulant te gaan wonen. Het liefst ook snel samen met mijn vriendin. En wie weet straks helemaal zonder begeleiding. Dat is mijn droom: fijn werk en helemaal zelfstandig wonen. Met al deze positieve ontwikkelingen ben ik in elk geval op de goede weg.’
