Het wereldje van Astrid was zo klein geworden, dat ze nauwelijks nog contact had met andere mensen. Drie jaar geleden veranderde dat met de Buurtcirkel in Delft. Astrid sloot zich er als één van de eersten bij aan. Het contact met mensen groeide en daarmee ook haar zelfvertrouwen. ‘De Buurtcirkel heeft me echt uit mijn dip getrokken.’
De 55-jarige Astrid maakte een vervelende scheiding door. Ze viel in een diep gat. Het lukte haar niet de kracht en het vertrouwen te vinden om er zelf weer bovenop te komen. Uiteindelijk kwam Astrid bij Pameijer terecht om haar te helpen haar leven weer op de rit te krijgen. ‘Dat was best even confronterend, maar ik besefte me goed dat het nodig was. Ik heb veel met mijn wooncoach gepraat om m’n neus weer de goede richting op te krijgen. Naar voren dus.’
Zo’n drie jaar geleden vertelde Astrids wooncoach over de Buurtcirkel. Dat bestaat al een jaar of tien in Nederland, maar was toen iets nieuws in Delft. Astrid kende het dus nog niet. ‘Mijn coach vertelde me dat het een initiatief is om mensen bij elkaar te brengen die moeite hebben zelfstandig iets te ondernemen’, herinnert Astrid zich. ‘Met de Buurtcirkel doe je samen leuke dingen. En je helpt elkaar als je iets niet voor elkaar krijgt. Hoe beter dat gaat, hoe meer stapjes de begeleiding terug kan doen. Nou, dat sprak me wel aan. Ik hou van mensen en ben nogal nieuwsgierig aangelegd. Dus ik ging er voor.’
Al snel bestond de Buurtcirkel uit een clubje van zo’n vijf a zes deelnemers. Samen bedenken ze waar en hoe vaak ze elkaar zien. Astrid: ‘De ene keer spreken we bij iemand thuis af. De andere keer gaan we met z’n allen naar de locatie van Pameijer hier in Delft aan de Herculesweg. Een kleurrijke ruimte waar we gezellig koffie en thee drinken.’ Al snel gingen ze met de Buurtcirkel ook actief op pad. Samen fietsen en wandelen bijvoorbeeld. ‘Heerlijk is dat. Ik ben echt een buitenmens’, zegt Astrid.
‘Dat ik van betekenis kan zijn voor een ander,
geeft mij kracht.’
Als ze met de Buurtcirkel bij elkaar zijn, is hun coach Birgit er meestal ook bij. Als het nodig is, helpt zij om dingen in beweging te krijgen. Verder houdt zij zich vooral op de achtergrond. Initiatief moet vooral uit de deelnemers zelf komen. Voor de enthousiaste Astrid is dat geen enkel probleem. Als vrolijke aanjager is zijn overal voor in. ‘Bingo-avonden of samen een hapje eten. Het kan zo simpel zijn en het hoeft allemaal niet duur te zijn. Het moet wel leuk blijven, hè?! Als we het maar gezellig hebben met elkaar, daar gaat het om.’
‘De komst van de Buurtcirkel heeft me veel gebracht’, vervolgt Astrid terwijl ze terugkijkt naar de periode daarvoor. Drie jaar geleden had ze nauwelijks nog contact met anderen. Zelfs het contact met haar vier kinderen en zus was ze kwijt. ‘Mijn kringetje was toen heel klein’, zegt ze. ‘Ik kwam van ver. Mijn zelfvertrouwen was ik helemaal kwijt. Ik moest leren om de meest normale en simpele dingen in het leven weer zelf te doen. De Buurtcirkel heeft me daar enorm mee geholpen. Andere deelnemers aan de Buurtcirkel hebben me uit mijn dip getrokken en m’n zelfvertrouwen is terug.’ Door het contact met andere mensen ging Astrid zich steeds beter voelen. Zo goed zelfs dat ze het allemaal weer zag zitten en het contact met haar kinderen en zus herstelde. ‘Ik ben zo blij met de Buurtcirkel. Het kwam precies op het goede moment in mijn leven.’
Zo blij als Astrid is met de Buurtcirkel, zo blij zijn de andere deelnemers met Astrid. Haar enthousiaste karakter is een geweldige aanvulling binnen de groep. Goed luisteren en praten kan ze zeker ook en neemt graag de tijd voor een ander. Mensen voelen zich snel veilig bij haar. ‘Het is fijn dat ik er voor een ander kan zijn. Ik doe dat uiteraard 100% voor die ander, maar ik merk dat het ook wat met mijzelf doet. Dat ik van betekenis kan zijn voor een ander, geeft mij kracht.’
Door corona is de Buurtcirkel in Delft wat uitgedund. ‘Het zou zo mooi zijn als we weer meer mensen in onze Buurtcirkel krijgen. Een beetje meer dan nu. Dan kan ik ook meer mensen helpen. En er moeten bij mij thuis best wat dingen gebeuren die ik zelf niet kan. Problemen oplossen met mijn computer bijvoorbeeld. Hoe fijn is het als er straks weer iemand in onze Buurtcirkel zit die me daarbij kan helpen.’ Astrid doet er dan ook alles aan om meer deelnemers te krijgen. Als ambassadeur probeert ze tijdens open dagen van de Buurtcirkel mensen over de streep te trekken. ‘Dat doe ik met mijn eigen verhaal en vooral met veel enthousiasme. Ik hoop natuurlijk dat mensen zich snel weer massaal aanmelden. Zoveel zelfs dat er steeds meer Buurtcirkels in Delft bij komen en veel meer mensen er van kunnen profiteren.’
